وفای تو...

شیشـــه شـــدم به پنجــره در هــوس هوای تو

گـــوش به در نـــشستـــه ام منـتــــظر صدای تو

عادت مــن همیــن شــده قهــــوه کنار پنجـــره

کافــــه نبــودِ خــب در این شهــــرِ بــــرو بیای تو

مانــــده بـدون پاسخـــت هـــر چــه پیام داده ام

مـــــی رســـدم نوشتـــه ای با قلــم رسای تو؟

در تـــو گُـــلِ محبّــــتم هیــــچ اثــــر نمــــی کند

کـــــــرده ولــی به جان من خــار پـُـر از جفای تو

خـــوب ببین که چهــــره ام زرد شـــد از نبـودنت

نـــای مــــرا گـــرفتـــه آن تـــار مـــــوی رهای تو

ساکــت و بــی اهـمّـــیت رد شـــدی از کنار من

شد نمکــی به زخــم تن حســـرت یـک چرای تو

گــریه که می کنم فقط مسخــــره می کنی مرا

خـــب چه کنـــم نبــــوده ام مـــورد اعـــــتنای تو

باز دوباره شب شد و غـــرق خیال و خواهشـــم

کـــم که نمــی شــود از این مهر و از آن وفای تو

پی نوشت 1:سلام، وزن شعر مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن است.

پی نوشت 2: امیدوارم دوست داشته باشید...

پی نوشت 3: ...

پی نوشت 4: گرگ نزدیک چراگاه و شبان رفته به خواب ......... بره دور از رمه و عزم چرایی دارد (پروین اعتصامی)

پی نوشت 5: یادم رفت چی می خواستم بگم...

برچسبـهـ ـا : شعر از خودم, رفیق

شاپرک منتظر است......