فرفره

می روی بعـــدِ تو با خاطـــره ات می میرد

می شود مضطرب، از دلهــره ات می میرد

می نشینـــد تهِ بن بســـتُ در آخــر زیـــرِ

قــابِ باران زدۀ پنجـــــره ات مـــی میــــرد

ساکتـــی بلبلِ خـــوش نغمه بخوان آوازی

گُل اگر نشنـــود از حنجـــــره ات می میرد

اَخـــم بر چهرۀ تو زخـــمِ دلش خواهد شد

اگـــر افتاد به ابـــرو گــــره ات مـــی میـرد

تو شدی مطلع هر شعر و نمی دانــی که

بعـــد هر یک کلمـــه شاعـره ات می میرد

کشـــور قلب، تصـــرّف شده با عشـق امّا

می روی حیف که مستعمره ات می میرد

می دهی چرخ به دامان و به موهایت فِـــر

دل گـــرفتار به این فــرفــــره ات می میرد

پی نوشت 1: وزن شعر فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن است

پی نوشت 2: این شعر باز نویسی شعر قبلی است که می توانید در اینجا مشاهده بفرمایید.

پی نوشت 3: ..‌.