پدر و پسرم

سلام...

افکار مدتهاست مثل ابرها میان و از ذهنم عبور می کنن...

مثلا به ذهنم رسید "تو چی داری که بهش افتخار کنی"

جواب های زیادی هم مثل برق از ذهنم رد شد...

اما یکیش خیلی به دلم نشست...

"چقدر خوشبخت هستی پسر که اسم ات شده علی..."

با اینکه لیاقتش رو ندارم...

کمی دنبال فکرم رو گرفتم...

نمی دونم به پدرم حسودی کنم که یه پسر به اسم علی داشت یا به پسرم که پدری به نام علی داره؟

به هر حال نعمت بزرگی بهم عطا شده...

کاش بتونم قدرش رو بدونم...

برچسب‌ها: ولاشان, علی سعیدی ولاشانی, ولاشون, درد دل, رفیق شاپرک منتظر است......